2013
Anna Lorens – „Fenomen miejsc biesiadnych w mieście jako ilustracja krzyżowania się wpływów kultury popularnej i kultury wysokiej w architekturze”
Doktora architektury, architekt, projektantka wnętrz i produktu, ekspert magazynu „Dobre Wnętrze”, projektantka systemu garden office pokazywanego m. in na Salone del Mobile w Mediolanie, współautorka projektu wnętrz rezydencji Ambasadora w Berlinie. Współzałożycielka i główny projektant w autorskiej pracowni LORENS.
„Anna Lorens podjęła śmiałą próbę przyjrzenia się możliwym związkom architektury z tzw. kulturą wysoką i z kulturą popularną, a obiektem obserwacji uczyniła miejsca biesiadne. […] Niewątpliwym atutem książki jest interdyscyplinarne podejście, przypominające, że architektura nie jest samotną wyspą, ale nauką i praktyką, które powinny na co dzień konfrontować się z ludzkimi doświadczeniami, potrzebami, wartościami. Docenić należy erudycję autorki, która w swoich rozważaniach sięga nie tylko do licznych i zróżnicowanych przykładów realizacji z Polski i ze świata oraz do rozważań teoretyków architektury, ale – kiedy uważa to za stosowne – odwołuje się do literatury filozoficznej, wypowiedzi reżyserów filmowych, a nawet przemyśleń poetów.”
Piotr Sarzyński
2014
Bartłomiej Cybula i Maciej Żołnierczuk – „Język kultury szklanej architektury”
[bio]
[z uzasadnienia Jury]
2015
Piotr Kamiński: „Model przeplotu strategią dla miast w epoce sieci”
Absolwent Architektury i Urbanistyki na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu oraz Bachelor of Architecture na Nottingham Trent University. Laureat nagrody w konkursie SARP im. Zbyszka Zawistowskiego za Najlepszy Dyplom Roku 2012 (za pracę dyplomową „Przestrzeń czytania, czytanie przestrzeni”). W 2013 r. z ramienia SARP-u pomagał m.in. w tworzeniu wystawy „Zapis Idei” w Muzeum Narodowym w Poznaniu. W 2013 r. otrzymał Stypendium Artystyczne Prezydenta Miasta Poznania. Od 2016 reprezentant ZG SARP w stowarzyszeniu architektów Europy (ACE-CAE) w grupie urbanistycznej. Doświadczenie zawodowe zdobywał pracując zarówno w polskich, jak i zagranicznych pracowniach architektonicznych (m.in. Pracownia Projektowa Ewy i Stanisława Sipińskich, Poznań czy Ar’chic Architects, Londyn). Współzałożyciel pracowni projektowej Wartość Dodana: Architektura i Design (wdad.pl).
„Intrygująca i oryginalna propozycja sposobu organizacji i ustanawiania zasad, na jakich funkcjonują dzisiejsze miasta. Na bazie analizy łączącej badania socjologiczne, ekonomię oraz elementy urbanistyki, autor formułuje intrygującą propozycję spojrzenia na powszechne dziś problemy miast, takie jak chaos przestrzenny, sprzeczne interesy użytkowników czy podziały ekonomiczne. Nie poprzestaje jednak na diagnozie. Proponuje sposób rozwiązania tych problemów przez sformułowanie modelu przeplotu, którego celem jest nie tylko wzmocnienie czytelności miasta na poziomie przestrzennym, ale także ujawnienie potrzeb różnych grup mieszkańców”.
Z uzasadnienia Jury
wyróżnienia:
Marta Weronika Buczkowska: „W powiększeniu: architektura na fotografii”
Krzysztof Kaczmarczyk: „Między muzyką i architekturą. O muzyce w przestrzeni architektoniczno-urbanistycznej”
2016
Michał Żyła: „Język i rzeczywistość architektury”
Studiował filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie oraz architekturę na Politechnice Krakowskiej. Uczestniczył w międzynarodowych warsztatach organizowanych przez Hogeschool van Amsterdam (The Amsterdam University of Applied Sciences), Lycée Le Corbusier w Strasburgu oraz Ryerson School of Interior Design na Ryerson University w Toronto. W 2015 obronił dyplom inżynierski z zakresu innowacyjnej architektury mieszkaniowej dla obszarów zagrożonych kataklizmami w Kanadzie. Obecnie student studiów magisterskich na Politechnice Krakowskiej.
„Praca jest ambitną próbą uporządkowania języka opisu i analizy architektury współczesnej. Autor przedstawia refleksje na temat zachodniego i wschodniego rozumienia relacji natury i kultury, w tym architektury. Zarazem podnosi wartość realistycznych, stosownych i skromnych, lecz skutecznych ingerencji architektonicznych”.
Z uzasadnienia Jury
wyróżnienia
Natalia Miler-Ogórkiewicz: „Ewaluacja zagadnienia kontekstu i jego roli”
Tomasz Geras: „Zagadnienie tożsamości architektury polskiej”
2017
Kinga Zemła: „Architektura naturalna”
Studiowała na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej. W 2017 r. obroniła pracę inżynierską „Dom Teatru w Bytomiu”. Uczestniczyła w programie rewitalizacyjnym Urzędu Miasta Krakowa. Projekt zakończyła publikacja „Diagnoza funkcjonalno-przestrzenna osiedli: Olsza II, Ugorek”, która uzyskała nagrodę rektora Politechniki Krakowskiej, prof. Kazimierza Furtaka. Kinga Zemła jest laureatką konkursu na projekt Centrum Dialogu Kultur w Tarnowie (2016 r.). Zdobyła także wyróżnienie w konkursie na osiedle mieszkaniowe w Oświęcimiu (2015 r.). W 2016 odbyła praktykę w hiszpańskim biurze Equipo Olivares Arquitectos na Teneryfie. Od września 2017 mieszka w Sztokholmie i pracuje w biurze urbanistycznym Mandaworks.
„Autorka stawia tezę, że współczesne miasta stają się w coraz większej mierze naturalnym środowiskiem życia człowieka. Ich formę urbanistyczną w kontekście zagrożeń ekologicznych należy traktować tak samo poważnie jak segregację śmieci, ekologiczne formy transportu czy ogrzewania. Zemła nie szuka naiwnych eko-utopii, nie postuluje «powrotu do natury». Zastanawia się nad konkretnymi rozwiązaniami dla «miast przyszłości», włączając do swojej architektonicznej perspektywy cybernetykę czy biotechnologię”.
Z uzasadnienia Jury
wyróżnienie
Patrycja Ochman: „Serce architekta”
