Fundator

Ewa Maria Kuryłowicz

Architekt, wykładowca, od 2011 roku generalny projektant i wiceprezes Kuryłowicz & Associates. Żona Stefana Kuryłowicza, fundator Fundacji im. Stefana Kuryłowicza i przewodnicząca Rady Fundacji. Matka Michała i Marka. Urodziła się 4 grudnia 1953 r. w Warszawie.
Absolwentka Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej oraz Iowa State University w Ames, Iowa, USA (1975). Od wielu lat związana jest z Wydziałem Architektury Politechniki Warszawskiej, gdzie obroniła doktorat i w 1997 r. zdobyła habilitację, a obecnie kieruje Zakładem Projektowania i Teorii Architektury. Od 2014 roku jest profesorem tytularnym. Promotor ponad 100 dyplomów bronionych na Politechnice Warszawskiej, w tym wielu nagrodzonych na konkursach krajowych i uczelnianych. Recenzent wielu prac naukowych.

Ewa Kuryłowicz jest członkiem Komitetu Architektury i Urbanistyki Polskiej Akademii Nauk. W latach 2000–2008 pełniła funkcję dyrektora PR Międzynarodowej Unii Architektów UIA „Spiritual Places”, a w latach 2005–2008 eksperta Architects’ Council of Europe ACE ds. projektowania uniwersalnego. Jest członkiem Izby Architektów RP oraz sędzią SARP. Do 2011 r. pełniła funkcję głównego projektanta prowadzącego w pracowni Kuryłowicz & Associates. Do zrealizowanych przez nią projektów należą m.in.: Hotel Marriott Courtyard na lotnisku Okęcie w Warszawie czy rezydencje prywatne, np. Rezydencja Ambasadora Korei Płd. w Aninie k/Warszawy. Od 2011 r., jako generalny projektant pracowni Kuryłowicz & Associates, współtworzyła wiele obiektów, m. in.: Narodowe Forum Muzyki we Wrocławiu, Galerię Warmińską w Olsztynie, Stadion Miejski w Białymstoku, Budynek Wydziałów Językowych UW przy ul. Dobrej w Warszawie, budynek The Tides w Warszawie.

Ewa Kuryłowicz w swojej pracy badawczej i zawodowej często porusza tematykę związaną z wpływem architektury na funkcjonowanie osób z niepełnosprawnościami. W 1996 r. została opublikowana jej książka „Projektowanie uniwersalne: udostępnianie otoczenia osobom niepełnosprawnym” (Centrum Badawczo-Rozwojowe Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, Warszawa 1996), która jako pierwsza w Polsce podejmowała zagadnienie projektowania przestrzeni z uwzględnieniem potrzeb osób z niepełnosprawnościami. W tym samym roku Ewa Kuryłowicz została konsultantem Uniwersytetu Warszawskiego ds. adaptacji obiektów uczelni dla osób niepełnosprawnych. Funkcję tę pełniła do roku 2012.

Ewa Kuryłowicz była jurorem w międzynarodowych i krajowych konkursach architektonicznych, m. in. Wienerberger Brick Award, EPSE Awards czy Doroczna Polsko-Niemiecka Nagroda Integracyjna BDA-SARP. W 2016 roku SARP uhonorował ją Medalem „Bene Merentibus”, a w 2017 r. otrzymała Złotą Odznakę tego Stowarzyszenia.

Ewa Kuryłowicz jest prawdziwą pasjonatką architektury i autorytetem w tej dziedzinie.